Karar yazarı Mustafa Karaalioğlu, Hamas’ın siyasi İsmail Haniye’nin İran’ın başkenti Tahran’da bir suikast sonucu öldürülmesini gündemine taşıdı. Haniye’yi koruyamamanın İran için “berbat” bir sicil olacağını söyleyen Karaalioğlu, “Haniye gibi, Filistin davasının sembol isimlerinden birini koruyamamak İran için berbat bir sicil olacaktır. Koskoca bir coğrafya, Haniye’nin şahsında Tahran’ın bir mahallesinde aşağılanmıştır. Haniye suikasti, 7 Ekim’den beri Gazze, çok uzun bir süredir Filistin meselesinde boş lafla vakit geçiren ‘önemli/önemsiz!’ bütün İslam ülkelerinin yenilgisidir..” dedi.
“Suikastin ayrıntıları henüz bilinmiyor; mesela Haniye’nin kaldığı yerle ilgili bilgi nasıl elde edildi? Ama zaten İsrail’in daha önce de İran’da böylesi terör faaliyetleri yaptığı ve sonuç aldığı biliniyor. ” diyen Karaalioğlu’nun köşe yazısının ilgili bölümü şöyle:
“Netenyahu ve İsrail savaş kabinesi en büyük hedefleri olan Haniye’yi, en büyük düşmanlarının evinde katletti. Ve Haniye, Gazze’de yine bir İsrail katliamında katledilen 4 oğlu ve 3 torununa katıldı. Ne hazin, ne acı, ne büyük çaresizlik…
Haniye suikasti, 7 Ekim’den beri Gazze, çok uzun bir süredir Filistin meselesinde boş lafla vakit geçiren ‘önemli/önemsiz!’ bütün İslam ülkelerinin yenilgisidir. Doğu’dan Batı’ya bu ülkelerin başında bulunan sözde güçlü ama gerçekte beceriksiz yönetimler ve liderler kuşağının açık bir başarısızlığıdır. Halklarını oyalayan, onlara hayaller satan lider ve yönetimlerin tarihi fiyaskosunu yaşıyoruz. Gerçekte bir şey yapamayan ama sağda solda ‘çok fena yaparım’ diyen liderlerin…
Peki, olup bitenler için akıl almaz analizler yapan, insanları palavralarla oyalayan, ucuz laflarla iddialı laflar paralayanların; elde söyleyecek bir şey kalmayınca ‘bölgesel savaş riski’nden söz etmelerine ne demeli? Katliam büyürken sadece göstermelik bir duyarlılık sergilemek adına, ‘giderek şu artıyor, bu artıyor’ gibi çaresiz konuşmalar yapmak bu coğrafyanın kalitesini gösteriyor.
İsrail katlettikçe giderek artan tek şey İslami dünyasının ve onun birbirinden aciz yönetimlerinin aşağılanmasıdır. Başka bir şey değil…”